Күз туралы шығарма

Күз келді. Мұны ауа-райының бұзылуынан бірден сезуге болады. Күн аз күшпен жылытып, табиғат қысқы ұйқыға дайындала бастады. Ағаштағы жапырақтар желдің күшімен жерге түсіп жатыр. Олар өте әдемі және түстері өте бай: қызыл, сары және қызғылт. Мен осы жыл мезгілін жақсы көремін, біз саябақта серуендеп, күздің алтын табиғатын тамашалап жүрміз.

Жаз аяқталды. Құстар оңтүстікке ұшып кетіп, бізбен көктемге дейін қоштасады. Енді суық желдер келіп, жаңбыр жауып, ағаштар өзінің әдемі жапырақтарынан айырылады. Мен түрлі-түсті жапырақтардан төселген кілемнің үстімен жүргенді ұнатамын. Көңіл-күйім бірден көтеріледі. Менің ойымша, әр маусымның өзіне ғана тән сұлулығы бар.

Күз – жылы ауа-райымен қоштасып, суық мезгілді күтіп алу уақыты. Күн қысқарып, түннің ұзарғаны – әр тәулік сайын байқалады. Жаңбыр көп жауып, салқын жел соға бастайды. Қоныс аударып бара жатқан құстар, үстімізден ұшып бара жатқан кезде, олар қай елге кетіп барады деп достарымызбен дауласамыз. Мен бұрын бұл жыл мезгілін ұнатпайтынмын. Бірақ, күздің табиғаты ерекше әдемі екеніне көзім жетті.

Жылы күндердің аяқталуына аз уақыт қалды. Жақында күзгі жаңбырлар жауып, ауа-райы суытады. Қазір ағаштардың жапырақтары алтын түсті, бірақ көп ұзамай олардың барлығы жерге түседі. Жәндіктер азайып, гүлдер солып қалады. Дегенмен, күздің әдемілігін сөзбен жеткізу мүмкін емес, оны тек суретші ғана жеткізе алады.